पत्त्री श्येन उलूके तु वायसारातिपेचकौ । व्याघ्राटः स्याद्भरद्वाजः खञ्जरीटस्तु खञ्जनः ॥ १५ ॥
शब्दसङ्ख्या | प्रातिपदिकम् | प्रथमान्तःशब्दः | लिङ्गम् | व्युत्पत्तिः | प्रत्ययः/ समासनाम | वृत्तिः/शब्दप्रकारः | किमन्तः शब्दः |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | पत्रिन् | पत्री | पुंलिङ्गः | अतिशयितं प्रशस्तं वा पत्रमस्य । | इनि | तद्धितः | नकारान्तः |
2 | श्येन | श्येनः | पुंलिङ्गः | श्यायते । | इनच् | उणादिः | अकारान्तः |
3 | उलूक | उलूकः | पुंलिङ्गः | उल्विति । | ऊक | उणादिः | अकारान्तः |
4 | वायसाराति | वायसारातिः | पुंलिङ्गः | वायसस्य काकस्यारातिः ॥ | तत्पुरुषः | समासः | इकारान्तः |
5 | पेचक | पेचकः | पुंलिङ्गः | पचति – संतपति, पच्यते वा दुःखेन । | वुन् | उणादिः | अकारान्तः |
6 | व्याघ्राट | व्याघ्राटः | पुंलिङ्गः | व्याघ्रमटति । | अण् | कृत् | अकारान्तः |
7 | भरद्वाज | भरद्वाजः | पुंलिङ्गः | भरन् धारको वाजोऽस्य । | बहुव्रीहिः | समासः | अकारान्तः |
8 | खञ्जरीट | खञ्जरीटः | पुंलिङ्गः | खञ्ज इव ऋच्छति । | कीटन् | बाहुलकात् | अकारान्तः |
9 | खञ्जन | खञ्जनः | पुंलिङ्गः | खञ्जति । | ल्यु | कृत् | अकारान्तः |