वृष्णिः

सुधाव्याख्या

वर्षति । ‘वृषु सेचने’ (भ्वा० प० से०) । ‘सृवृषिभ्यां कित्’ (उ० ४.४९) इति निः । ‘सृणिवेणिवृष्णिपार्ष्णिचूर्णयः' इति निः–इति मुकुटस्त्वपाणिनीयः ॥