करभः

सुधाव्याख्या

केति । किरति, कीर्यते वा । ‘कॄशॄशलि(कलि)गर्दिभ्योऽभच्’ (उ० ४.१२२) । ‘करभो मणिबन्धादिकनिष्ठान्तोष्ट्रतत्सुते | (इति मेदिनी) ॥