तूणी

सुधाव्याख्या

तूणयति । 'तूण सङ्कोचे’ (चु० अ० से०) । पचाद्यच् (३.१.१३४) । तूण्यते शरैः । घञ् (३.३.१९) वा । गौरादित्वात् (४.१.४१) ङीषपि । ‘तूणी नील्यां निषङ्गे वा ना’ (इति मेदिनी) । (‘तूणी तु नील्यां तूणौ निषङ्गके' इति विश्वः) ॥

प्रक्रिया

धातुः -


तूणँ सङ्कोचे
तूण्	- उपदेशेऽजनुनासिक इत् 1.3.2, तस्य लोपः 1.3.9
तूण् + अच्	- नन्दिग्रहिपचादिभ्यो ल्युणिन्यचः 3.1.134
तूण् + अ	- हलन्त्यम् 1.3.3, तस्य लोपः 1.3.9
तूण + ङीष्	- षिद्गौरादिभ्यश्च 4.1.41
तूण + ई	- हलन्त्यम् 1.3.3, लशक्वतद्धिते 1.3.8, तस्य लोपः 1.3.9
तूण् + ई	- यस्येति च 6.4.148
तूणी + सु	- स्वौजसमौट्छष्टाभ्याम्भिस्ङेभ्याम्भ्यस्ङसिभ्याम्भ्यस्ङसोसाम्ङ्योस्सुप्‌ 4.1.2
तूणी + स्	- उपदेशेऽजनुनासिक इत् 1.3.2, तस्य लोपः 1.3.9
तूणी	- हल्ङ्याब्भ्यो दीर्घात्‌ सुतिस्यपृक्तं हल् 6.1.68

Find words details involved in this Prakriya