रेचितम्

सुधाव्याख्या

रेचनम् । ‘रिचिर् विरेचने’ (रु० उ० अ०) । ण्यन्तः । क्तः (३.३.११४) । ('उत्तेजितं रेचितं स्यान्मध्यवेगेन या गतिः’ इति हैमनाममाला ॥

प्रक्रिया

धातुः -


रिचिँर् विरेचने
रिच्	- इर इत्संज्ञा वाच्या (1.3.7) । वार्तिकम् ।
रिच् + क्त	- नपुंसके भावे क्तः 3.3.114
रिच् + त	- लशक्वतद्धिते 1.3.8, तस्य लोपः 1.3.9
रिच् + इट् + त	- आर्धधातुकस्येड् वलादेः 7.2.35
रिच् + इ + त	- हलन्त्यम् 1.3.3, तस्य लोपः 1.3.9
रेचित	- पुगन्तलघूपधस्य च 7.3.86
रेचित + सु	- स्वौजसमौट्छष्टाभ्याम्भिस्ङेभ्याम्भ्यस्ङसिभ्याम्भ्यस्ङसोसाम्ङ्योस्सुप्‌ 4.1.2
रेचित + अम्	- अतोऽम् 7.1.24
रेचितम्	- अमि पूर्वः 6.1.107