शुश्रूषा

सुधाव्याख्या

शुश्रूषणम् । ‘श्रु श्रवणे’ (भ्वा० प० अ०) । सन्नन्तः । ‘अ प्रत्ययात्’ (३.३.१०२) ॥

प्रक्रिया

धातुः -


श्रु श्रवणे
श्रु + सन्	- धातोः कर्मणः समानकर्तृकादिच्छायां वा 3.1.7
श्रु + स	- हलन्त्यम् 1.3.3, तस्य लोपः 1.3.9
श्रु + श्रु + स	- सन्यङोः 6.1.9
शु + श्रु + स	- हलादिः शेषः 7.4.60
शुश्रुष	- आदेशप्रत्यययोः 8.3.59
शुश्रूष	- अज्झनगमां सनि 6.4.16
शुश्रूष + अ	- अ प्रत्ययात्‌ 3.3.102
शुश्रूषा	- अकः सवर्णे दीर्घः 6.1.101
शुश्रुषा + सु	- स्वौजसमौट्छष्टाभ्याम्भिस्ङेभ्याम्भ्यस्ङसिभ्याम्भ्यस्ङसोसाम्ङ्योस्सुप्‌ 4.1.2
शुश्रुषा + स्	- उपदेशेऽजनुनासिक इत् 1.3.2, तस्य लोपः 1.3.9
शुश्रुषा	- हल्ङ्याब्भ्यो दीर्घात्‌ सुतिस्यपृक्तं हल् 6.1.68