कङ्कते । ‘ककि गतौ’ (भ्वा० आ० से०) । बाहुलकादतच् । गौरादिः (४.१.४१) । स्वार्थे कन् (ज्ञापि० ५.४.५) । ‘केऽणः (७.४.१३) इति ह्रस्वः । यद्वा कस्य शिरसोऽङ्काः । शकन्ध्वादिः (वा० ६.१.९४) । कङ्केष्वतति । क्वुन् (उ० २.३२) । कङ्कति । ‘ककि लौल्ये’ - इति मुकुटः । तन्न । तस्यानिदित्त्वात् । आत्मनेपदित्वाच्च । ‘कङ्कती तु प्रसाधनी’ इति स्त्रीकाण्डेऽमरमाला । ‘कङ्कतं तु प्रसाधनम्’ इति क्लीबकाण्डे च ॥