विजहाति भुवम् । ‘ओहाक् त्यागे’ (जु० प० अ०) । ‘वहिहाधाञ्भ्यश्छन्दसि’ (उ० ४.२२१) इत्यसुन् णिच्च । क्वचिच्छान्दसा अपि भाषायां प्रयुज्यन्ते । तेन लोकेऽपि । यद्वा वि हाययति । ‘हय गतौ’ (भ्वा० प० से०) । ‘हि गतौ’ (स्वा० प० अ०) वा स्वार्थण्यन्तः । ‘सर्वधातुभ्योऽसन्’ (उ० ४.१८९) ‘विहायाः शकुनौ पुंसि गगने पुनपुंसकम्’ (इति मेदिनी) ॥