तमालः

सुधाव्याख्या

ताम्यति । ‘तमु ग्लानौ' (दि० प० से०) । ‘तमिविशि-' (उ० १.११८) इति कालन् । ‘तमालस्तिलके खड्गे तापिच्छे वरुणद्रुमे । इति मेदिनी ॥