गुन्द्रा

सुधाव्याख्या

गुन्द्रयति । ‘गुद्रि क्षोदे' । अच् (३.१.१३४) । ‘गुन्द्रस्तेजनके स्त्री तु प्रियंगौ भद्रमुस्तके' ॥