पूतीकः

सुधाव्याख्या

पुनाति । ‘पूञ् पवने” (क्र्या० उ० से०) । ‘तिन्तिडीकादयश्च' (उ० ४.२०) इतीकन् तुक्च ॥ (‘पूतिकः' इति पाठे पुतिं कायति । ‘पूतीकः पूतिकः' इति माधवः) ॥