पारिभद्रः

सुधाव्याख्या

पारीति । पारमस्यास्ति । ‘अत इनिः' (५.२.११५) । पारि पारं गतं भद्रमस्य, परितो भद्रमस्य, इति वा । प्रज्ञाद्यण् (५.४.३८) । ‘पारिभद्रस्तु निम्बद्रौ मन्दारे देवदारुणि' ॥