दुर्वा

सुधाव्याख्या

दूर्वेति। दूर्वति । दूर्व्यते वा। ‘दूर्वी हिंसायाम्' (भ्वा० प० से०) । अच् (३.१.१३४) । घञ् (३.३.१९) वा । ‘उपधायां च' (८.२.७८) इति दीर्घः ॥