कर्चति । ‘कर्च गतौ' । खर्जादित्वात् (उ० ४.९०) ऊरः । ‘कर्चूरः स्यात् पुमाञ्शट्यां सुवर्णे तु नपुंसकम्’ (इति मेदिनी) ॥ ‘कर्वुरः' अपि ॥
धातुः - कर्चँ गतौ