मुखमिति । खन्यते । ‘खनु अवदारणे’ (भ्वा० उ० से०) । डित्खनेर्मुट् चोदात्तः' (उ० ५.२०) इत्यच् आदेर्मुडागमः । मुखमुपाये प्रारम्भे श्रेष्ठे निःसरणास्ययोः’ इति हैमः ।