शाठ्यम्

सुधाव्याख्या

शठति । ‘शठ कैतवे' (भ्वा० प० से०) । पचाद्यच् (३.१.१३४) । शठस्य कर्म ब्राह्मणादित्वात् (५.१.१२४) ष्यञ् । यद्वा शठनम् । 'ऋहलोण्यत्’ (३.१.१२४) ।

प्रक्रिया


शठ्	- उपदेशेऽजनुनासिक इत् 1.3.2, तस्य लोपः 1.3.9
शठ् + अच्	- नन्दिग्रहिपचादिभ्यो ल्युणिन्यचः 3.1.134
शठ् + अ	- हलन्त्यम् 1.3.3, तस्य लोपः 1.3.9
शठ + ङस् + ष्यञ्	- गुणवचनब्राह्मणादिभ्यः कर्मणि च 5.1.124
शठ + ष्यञ्	- सुपो धातुप्रातिपदिकयोः 2.4.71
शठ + य	- षः प्रत्ययस्य 1.3.6, हलन्त्यम् 1.3.3, तस्य लोपः 1.3.9
शठ् + य	- यस्येति च 6.4.148
शाठ् + य	- तद्धितेष्वचामादेः 7.2.117
शाठ्य + सु	- स्वौजसमौट्छष्टाभ्याम्भिस्ङेभ्याम्भ्यस्ङसिभ्याम्भ्यस्ङसोसाम्ङ्योस्सुप्‌ 4.1.2
शाठ्य + स्	- उपदेशेऽजनुनासिक इत् 1.3.2, तस्य लोपः 1.3.9
शाठ्यम्	- हल्ङ्याब्भ्यो दीर्घात्‌ सुतिस्यपृक्तं हल् 6.1.68