कल्याणम्

सुधाव्याख्या

‘कल्यं नीरुजत्वमाणयति । 'कर्मण्यण्' (३.२.१) । कल्ये प्रात:काले अण्यते । ‘अण शब्दे’ (भ्वा० प० से०) । ‘अकर्तरि '- (३.३.१९) इति घञ्वा । ‘कल्याणं हेम्नि मङ्गले’ ।