भन्दते । ‘भदि कल्याणे' (भ्वा० आ० से०) । 'ऋज्रेन्द्र (उ० २.२८) इति रन् निपात्यते । ‘भद्रः शिवे खञ्जरीटे वृषभे च कदम्बके । करिजातिविशेषे ना क्लीबं मङ्गलमुस्तयोः । काञ्चने च स्त्रियां रास्नाकृष्णाव्योमनदीषु च । तिथिभेदे प्रसारिण्यां कट्फलानन्तयोरपि । ‘त्रिषु श्रेष्ठे च साधौ च न पुंसि करणान्तरे’ ॥ पचाद्यचि (३.१.१३४) भन्दम् । ‘भन्दं भद्रं शिवं तथा’ इति त्रिकाण्डशेष: । (भन्दं कल्याणे सौख्ये च)