विशाखा

सुधाव्याख्या

विशाखति । ‘शाखृ व्याप्तौ ( भ्वा० प० से०) । अच् (३.१.१३४) । विशाखो याचके स्कन्दे विशाखाभे कठिल्लके’ इति हैम: ।

प्रक्रिया


शाख्	- उपदेशेऽजनुनासिक इत् 1.3.2, तस्य लोपः 1.3.9
वि + शाख् + अच्	- नन्दिग्रहिपचादिभ्यो ल्युणिन्यचः 3.1.134
वि + शाख् + अ	- हलन्त्यम् 1.3.3, तस्य लोपः 1.3.9
विशाख + टाप्	- अजाद्यतष्टाप्‌ 4.1.4
विशाख + आ	- हलन्त्यम् 1.3.3, चुटू 1.3.7, तस्य लोपः 1.3.9
विशाखा	- अकः सवर्णे दीर्घः 6.1.101
विशाखा + सु	- स्वौजसमौट्छष्टाभ्याम्भिस्ङेभ्याम्भ्यस्ङसिभ्याम्भ्यस्ङसोसाम्ङ्योस्सुप्‌ 4.1.2
विशाखा + स्	- उपदेशेऽजनुनासिक इत् 1.3.2, तस्य लोपः 1.3.9
विशाखा	- हल्ङ्याब्भ्यो दीर्घात्‌ सुतिस्यपृक्तं हल् 6.1.68