पावकः

सुधाव्याख्या

पुनाति । `पूञ् पवने' (क्र्या० उ० से०) । ण्वुल् (३.१.१३३) ('पावकोऽग्नौ सदाचारे वह्निमन्थे च चित्रके । भल्लातके विडङ्गे च शोधयितृ नरेऽपि च') ।