कोटिशः

सुधाव्याख्या

कविति । कोटिना अग्रेण श्यति । ‘शो तनूकरणे’ (दि० प० अ०) । ‘सुपि’ (३.२.४) इति कः । कोटिरस्यास्तीति वा । लोमादित्वात् (५.२.१००) शः ॥