दंशितः

सुधाव्याख्या

दंशः सञ्जातोऽस्य । इतच् (५.२.३६) । यद्वा-दंश्यते स्म । ‘दशि दंशनादौ’ (चु० अ० से०) । क्तः (३.२.१०२) ॥