सव्ये वामे तिष्ठति । ‘सव्ये स्थश्छन्दसि’ (उ० २.१०१) इत्यृन् डिच्च । ‘स्थास्थिन्स्थृणाम्' (८.३.९७) इति वक्तव्यात् षत्वम् । ‘स्थास्थिन्यूनाम्’ ‘इति पाठे तु सुषामादित्वात्' (८.३.९८) षत्वम् । हलदन्तात् (६.३.९) इत्यलुक् । ‘सव्येष्ठः’ इत्यदन्तोऽपि । ‘प्राजिता दक्षिणस्थश्च सादी सारथिरुच्यते । सूतः क्षत्ता नियन्ता च यन्ता सव्येष्ठ एव च' इत्यमरमाला ॥