स्यादिति । ‘कम्’ इत्यव्ययं सुखे शिरसि च । कं कालयति । ‘कल क्षेपे’ चुरादिः । अच् (३.१.१३४) । यद्वा कङ्कते । ‘ककि गतौ’ (भ्वा० आ० से०) । बाहुलकात्कालन् ॥