शमलम्

सुधाव्याख्या

शाम्यति, शम्यते वा । ‘शकिशम्योर्नित्’ (उ० १.११२) इति कलः ।-‘शकि- शमिवहिभ्योऽलः’-इति मुकुटोपन्यस्तमपाणिनीयम् ॥