द्विति । दूषयति । 'दुष वैकृत्ये' (दि० प० अ०) ण्यन्तः । दोषो ण' (६.४.९०) इत्युत्वम् । ण्वुल् (३.१.१३३) । ‘अच इः’ (उ० ४.१३९) । ‘कृत्’ (ग० ४.१४५) इति ङीष् वा । स्वार्थे कन् (ज्ञापि० ५.४.५) अपि । पिच्चोण्डकं नेत्रमलं दूषी च दूषिकापि च’ इति वाचस्पतिः । ‘कषिदूषिभ्यामीकन्’ (उ० ४.१६) इति ‘दूषीका’ अपि ॥