असीति । सिनोति ‘षिञ् बन्धने’ (स्वा० उ० अ०) । ‘अञ्जिघृसिभ्यः क्तः’ (उ० ३.८९) । यद्वा सीयते स्म । क्तः (३.२.१०२) । ‘द्यतिस्यतिमास्थामित्ति किति’ (७.४.४०) इतीत्वम् । सिता शुक्लकेशा । तद्भिन्ना । ‘छन्दसि क्नमेके (वा० ४.१.३९) इति तस्य क्नः । नान्तत्वान्ङीप् (४.१.५) – द्वे वाक्ये (‘असिक्न्यन्तःपुरप्रेष्या’ इति हैमात्) इत्येके ॥ ‘असिक्निका स्यादवृद्धा या प्रेष्यान्तः पुरोषिता’ इति कात्यः ॥