मुकुरः

सुधाव्याख्या

मङ्कते । । ‘मकि मण्डने’ (भ्वा० आ० से०) । ‘मकुरदर्दुरौ’ (उ० १.४०) इति साधुः । मुञ्चति ज्योतिः । ‘मुच्लृ मोचने’ । अत्र पक्षे मुकुरो द्व्युकारः । ‘मकुरः स्यान्मुकुरवद्दर्पणे बकुलद्रुमे । कुलालदण्डे’ (इति मेदिनी) । ‘मङ्कुरः’-इत्यन्ये ॥