फालः

सुधाव्याख्या

फेति । फलस्य विकारः । ‘तस्य विकारः’ (४.३.१३४) इत्यण् । ‘फालं तु वसने फाल उत्प्लुतौ’ (इति हैमः) । ‘क्लीबं सीरोपकरणे’ (इति मेदिनी) ‘पुंसि शंकरसीरिणोः’ ॥