वारः

सुधाव्याख्या

वार्यते आच्छाद्यतेऽनेन । ‘वृ वरणे’ चुरादिः । ‘पुंसि-’ (३.३.११८) इति घः । ‘वारः सूर्यादिवासरे । द्वारे हरे कुब्जवृक्षे वृन्दावसरयोः क्षणे’ (इति मेदिनी) ॥