जयन्ती

सुधाव्याख्या

'तृभूवहि-' (उ० ३.१२८) इति झच् । ‘षित् इत्यनुत्तेर्ङीष् (४.१.४१) । ‘जयन्ती वृक्षभिद्गौर्योरिन्द्रपुत्रीपताकयोः । पुमानैन्द्रौ हरे भीमे' इति मेदिनी ॥

प्रक्रिया


जय + झच्	- तॄभूवहिवसिभासिसाधिगडिमण्डिजिनन्दिभ्यश्च (३.१२८) । उणादिसूत्रम् ।
जय + झ	- हलन्त्यम् 1.3.3, तस्य लोपः 1.3.9
जय + अन्त	- झोऽन्तः 7.1.3
जयन्त	- अतो गुणे 6.1.97
जयन्त + ङीष्	- षिद्गौरादिभ्यश्च 4.1.41
जयन्त + ई	- हलन्त्यम् 1.3.3, लशक्वतद्धिते 1.3.8, तस्य लोपः 1.3.9
जयन्त् + ई	- यस्येति च 6.4.148
जयन्ती + सु	- स्वौजसमौट्छष्टाभ्याम्भिस्ङेभ्याम्भ्यस्ङसिभ्याम्भ्यस्ङसोसाम्ङ्योस्सुप्‌ 4.1.2
जयन्ती + स्	- उपदेशेऽजनुनासिक इत् 1.3.2, तस्य लोपः 1.3.9
जयन्ती	- हल्ङ्याब्भ्यो दीर्घात्‌ सुतिस्यपृक्तं हल् 6.1.68