आभीलम्

सुधाव्याख्या

आ समन्ताद् भियं लाति । कः (३.२.३) । ‘आभीलं भीषणे कृच्छ्रेऽपि’ इति हैमः । (९) ॥ त्रीणि शरीरपीडायाः । नवापि दुःखस्य इत्येके ॥