अभ्रमुः

सुधाव्याख्या

अभ्र आकाश एव माति । “मा माने’ (अ० प० अ०) । मित्रय्वादित्वात् (उ० १.३७) कुः । न भ्राम्यति । भृतॄचरि- (उ० १.७ ) इत्युः । मन्थरगामिनीत्यर्थ इति वा ।