तुतोर्ति = तुरः । तुर त्वरणे' (जु० प० से०) । इगुपध'=(३.१.१३५) इति कः । तुरं वेगवन्तं साहयत्यभिभवति । ‘अधे: प्रसहने’ (१.३.३३) इति सूत्रे 'प्रसहनमभिभवः’ इति वृत्तेः । ण्यन्तात् (३.१.२६) सहेः (भ्वा० आ० से०) क्विप् (३.२.७६) । सहेः साडः सः (८.३.५६) इति षत्वम् । अन्येषामपि-"(६.३.१३७) इति पूर्वपदस्य दीर्घः । आङ्प्रश्लेषो वा । 'नहिवृतिवृषि (६.३.११६) इति वा दीर्घ: । एकदेशविकृतस्यानन्यत्वात् । दीर्घविधौ (१.१.५८) इति, ’क्विलुग्-' (वा० १.१ ५८) इति वा (णिलोपस्य) स्थानिवत्वनिषेधात्क्विप्परत्वान पायात् । यत्तु - तुरं सहते इति विगृह्य ‘छन्दसि सहः (३.२.६३) इति ण्विः इति स्वामी । तन्न । छान्दसस्य लोके प्रयोगाभावात् । यदपि-'नहिवृतिवृषि–’ (६.३.११६) इति पूर्वपदस्य दीर्घ: - इत्युक्तम् । तदपि न । क्विबन्तेषु नह्यादिष्वस्य प्रवृत्तेर्ण्यन्तेऽस्योपन्यासस्यान्याय्यत्वात् । एतेन तुरं वेगवन्तं सहते इति वा, तुरस्त्ववरितः सन् परबलानि सहते इति वा’ इति विगृह्य छन्दसि सहः’ (३.२.६३) इति ण्विः - इत्युपन्यस्यन् मुकुटोऽपि प्रत्युक्तः ।